داستان اول  

سیاه پوشیده بود!به جنگل آمد...استوار بود وتنومند

مرا انتخاب کرد.دستی به تنه ام کشید.تبرش را در آورد ...زد...زد ...محکم و محکم تر

به خود می بالیدم!دیگر نمی خواستم درخت باشم.آینده خوبی در انتظارم بود.

سوزش تبر هایش بیشتر می شد که ناگهان چشمش به درخت دیگری افتاد،او تنومند تر بود.

مرا رها کرد با زخم هایم،او را برد.و من که نه دیگر درخت بودم،نه تخته سیاه مدرسه ای ،نه عصای پیرمردی...خشک شدم.

بازی با احساسات مثل داستان تبر و درخت است.

ا ی تبر به دست ،تا مطمئن نشدی ،تبر نزن!

ای انسان، تا مطمئن نشدی،احساس نریز...زخمی می شود در آرزوی تخته سیاه شدن

داستان دوم

پتروس فرار می کند

کبری تصمیم نمی گیرد

دهقان فداری نمی کند

پسر شجاع،ترسو شده است

لوک خوش شانس،بدشانسی می آورد

پلنگ صورتی زرد شده است

دوقلوها دستِ هم را نمی گیرند

رابین هود با دزد ها رفیق شده است

پینوکیو به فکر جراحی بینی است

دخترک کبریت فروش رفته دُبی

ولی

چوپان دروغگو هنوز دروغ می گوید.

نوشته  سوم

درد من تنهایی نیست

بلکه مرگ ملتی است،که گدایی را قناعت

بی عرضگی را صبر

وبا تبسمی بر لب این حماقت را حکمت خدا می دانند.

داستان چهارم

  داستان زیر را اگه خوندید و حالتون بهم خورد نگیرید به من فحش بدید:

دو تا مرده شور بودند.هر وقت می خواستند مرده ای را بشورند.اول غذای داخل شکمش رو در می اوردند می خوردند بعد می شستنش.ی روز مشغول خوردن محتویات داخل شکم مرده بودند.مرده شور دومی دید دوستش اصلاً به غذا دست نمی زنه.بهش گفت چرا نمی خوری ؟تو که از ماکارونی خوشت میومد؟!!گفت من سیرم.خودت بخور...

بعد از این که غذا تموم شد.اولیه در اومد گفت داخل مو بود من واسه همین نخوردم

دومیه هرچی خورده بود ،استفراغ کرد بالا اورد.

اولیه شروع کرد به خوردن اون چیزایی که دوستش بالا اورده بود.

_تو که گفتی داخلش مو بود؟؟!!

_دروغ گفتم می خواستم گرم بشه.

نوشته  پنجم

می دونی کجا خیلی می سوزم؟؟

اون جایی که میری توی سایتی ثبت نام کنی.اسم کشور ها را بالا پایین می کنی.می بینی سومالی ،پالائو وجزایر کوک و...هست

اما اسم ایران نیست

خواهشاً